Monday, November 1, 2010
Sunday, October 24, 2010
Thursday, September 2, 2010
Tuesday, August 31, 2010
ထာဝရ – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
အိပ္မက္စမ္းေခ်ာင္း၊
ျဖတ္သန္းစီးဆဲ၊ စူးရဲျဖာက်၊
ဘဝေနပူ၊ စုပ္ယူခန္းေျခာက္၊
စမ္းေရေပ်ာက္၏။
ဆံုစည္းမႈပန္းငံု၊
ထံုမည္ပြင့္ဆဲ၊ မုန္တိုင္းထဲမွာ
အလႊာေလၾကမ္း၊ ေဝွ႔ယမ္းေျခြခ်၊
ပန္းေျကြက်၏။
သမုဒယအျမစ္၊
သူ ႔မွသူ ႔ ဆိုတဲ့ “အခ်စ္”၊
ႏွစ္လၾကာ႐ွည္၊ ရာသီမ်ားစြာ၊
ဘယ္သူမွ လာမႏႈတ္၊
အလြမ္းသမုဒၵရာလဲ၊
စမ္းမဟုတ္ပါဘဲ၊
အစဥ္အၿမဲေန၊ သခင္ခြဲေပမယ့္၊
ရင္ထဲထာဝရ႐ွိေနသည္။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
အေျပာင္းအလဲ – ေမာင္စိန္ဝင္း ( ပုတီးကုန္း )
ႏွစ္ဦးတူယွဥ္၊ ဒီအပင္ေအာက္
ပန္းေျကြေကာက္စဥ္၊ ရင္တထိတ္ထိတ္
ဒီအရိပ္မွာ၊ ခ်စ္စိတ္ေဝခဲ့ဖူးပါတယ္။
သစ္ျမစ္ဆံုခြ၊ ယွဥ္ထိုင္ၾကရင္း
ျမေခ်ာင္းေရေၾကာ၊ ပန္းေျြကေမွ်ာမိ
ၾကည့္ရင္းၾကည္ႏူး၊ ေခ်ာင္းနဖူးမွာ
စိတ္ကူးႏုသစ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ခင္ကပစ္ေတာ့
ဒီသစ္ပင္ေအာက္၊ ပန္းမေကာက္ခ်င္
ႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ဆိတ္၊ ဒီအရိပ္မွာ
လြမ္းစိတ္ရာေထာင္ ေဝဖူးတယ္။
ခင္မၾကင္ေတာ့
ညင္ညင္ေရစီး၊ တမ္းတညည္းဟန္
ခင့္ရယ္သံလား၊ ဝိုးဝါးထင္မိ
ၾကည့္ေလရာရာ၊ ေဝဒနာႏွင့္
ေရျပာအလွ ကင္းဖူးတယ္။
ဪသာ္ ႏွစ္ေတြၾကာလို႔
တစ္ခါတစ္ေခါက္၊ ဒီကိုေရာက္လွ်င္
တို႔ငယ္စဥ္က၊ ေႏွာင္မွ်င္တြယ္ရစ္
အခ်စ္အလြမ္း၊ ဖမ္းစားၫိႈ႕ငင္
ဒီသစ္ပင္ကား၊ ေခ်ာင္းေရစား၍
ကမ္းပါးၿပိဳေနာက္ ပါေလၿပီ။
ဒီကျပန္လွ်င္၊ ရင္မခုန္တတ္
မလြမ္းတတ္ေတာ့၊ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္
ခံစားခ်က္တို႔၊ ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရ
အနည္က်ၿပီ၊
ဘဝဆိုတာ ဒါပဲ ခင္။
ေမာင္စိန္ဝင္း ( ပုတီးကုန္း )
ညိဳ – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ဟိုး …. ေတာင္ထိပ္မွာ
မိုးရိပ္ညိဳညိဳ႕၊ မိႈင္းရီဆို႔လွ်င္၊
ပိုလို႔တမ္းတ၊ သတိရလ်က္၊
ေျဖေျပခက္လို႔ ….
မ်က္ဝန္းထဲမွာ မိုးရြာၿပီ ညိဳ …. ။
ဒါပါပဲကြယ္ …
ပံုျပင္ရယ္ထား၊ အိပ္မက္မ်ားလို၊
ေမ့သြားႏိုင္႐ိုး၊ အျဖစ္မ်ိဳးလား၊
ျမတ္ႏိုးေႏွာင္ရစ္၊ ေသာကျမစ္လွ်ံ၊
ခ်စ္ျခင္းဆင္းရဲ၊ မိုးသားမည္းညိဳ၊
ၿပိဳမည္အံုးအံုး၊ မိုးထစ္ၿခံဳးၿပီ ….
ႏွလံုးသားေတာင္ထိပ္က …
အလြမ္းမိုးရိပ္ေတြပါ ညိဳ။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ေလွေပၚမွာ – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
တစ္သက္မေဝးေအာင္လို႕၊
ငွက္ကေလးေတြ အစာေကြ်း၊
ယၾတာေပးသမွ်ကိုလဲ ေခ်ဖူးတယ္။
ေမြးေန႕ဆို ဘုရားတက္၊
ေရသက္ေစ့ ဘုရားလွဴ၊
မီးပူေဇာ္ ပန္းေတြကပ္၊
လြမ္းမေနတတ္ေအာင္ေပါ့ အခ်စ္ရယ္။
တကယ္ေပါင္းဖို႕က်ေတာ့၊
တေပါင္းမွာလဲ မထူး၊
တန္ခူးလဲ မျဖစ္၊
တစ္ႏွစ္က တစ္ႏွစ္လက္ကမ္း၊
ခ်စ္သက္တမ္းရွည္သမွ်၊
တစ္ဦးကိုတစ္ဦးက စိုးရိမ္မယ္၊
တစ္အိုးတစ္အိမ္ရယ္လို႕ေတာ့၊
မထူေထာင္ျဖစ္။
တစ္ေယာက္လုပ္ခ၊
ႏွစ္ေယာက္လုပ္ခ၊
ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေတြကိုျငိမ္းေအး၊
စားဝတ္ေနေရးကို ဘယ္ေလာက္ကူ၊
လူေနမႈအပူကို ဘယ္လိုေဖ်ာက္ႏိုင္မတံုး၊
ကုန္ေဈးႏႈန္း အဲဒီပင္လယ္မွာ၊
ခင္ရယ္ ကိုယ္ရယ္ ဘယ္လိုျဖတ္၊
သတၲိေၾကာင္ ေသာကအေတြးေတြနဲ႕၊
ေဝးၾကတဲ့ႏွစ္။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
အခါလြန္မိုး – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ဘဝအေဖာ္မၿဖစ္ေပမယ္႕
ခဏအေပ်ာ္ ခ်စ္မဟုတ္ခဲ႕ပါ…။
မာနာသိကၡာ အရံႈးထား
ႏွလံုးသားမွာ ကဗၺည္းထိုး
ၿမတ္ႏိုးတြယ္တာ…။
မေခၚသင္႕ပါဘူး
ေမွ်ာ္လင္႕လွ်င္ ေမွ်ာ္သူအမွားရယ္လို႕
ကိုယ္႕တရားနဲ႕ ကိုယ္ေၿဖကာ
ေဝဒနာက ၿမွားလိုစူး…။
သူသိမွာလား
အပူရွိသူ ဘယ္လိုေမာတယ္လို႕
ဘယ္လိုေၿပာ၊ဘယ္လိုၾကည္႕
ဘယ္လိုထိ၊ဘယ္လိုေတြ႕
သူ႕ကိုယ္ေငြ႕မွာ ကိုယ္ေပ်ာ္ဝင္
သူ႕ဆံပင္မွာ မ်က္ႏွာအပ္
တစ္သက္တာ အမွတ္တရေတြထင္…ထင္ပါရဲ႕
ရင္…ရင္မွာ သမုဒယ ဆူးေတြေၾကာင္႕…
(အခ်စ္ရယ္…)
အခုဘဝေတာ႕ရူး…။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
လြမ္းစံပယ္ – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
တကယ္မေဝးေပမယ့္၊
စံပယ္ေလးေတြ ေျခာက္ၿပီေလ …. ။
မေခၚသာအေတြ႔ခက္၊
ေန႔ရက္တာရွည္ … ။
ပြင့္သစ္တို႔ တေဝေဝ၊
ပြင့္ေျြကတို႔ တေဖြးေဖြး … ။
အသက္တမွ်ခ်စ္ပါရဲ့၊
လကၡဏအျဖစ္လို ပြဲဝင္မထိုက္သူမို႔၊
ကြ်မ္းၿမိဳက္ဆူ အခန္းရွည္ဇာတ္မွာလည္း၊
ပန္းႀကိဳက္သူ လြမ္းေနတတ္ေအာင္လို႔၊
အမွတ္တရကြယ္ ေျခရာခ်န္သလား၊
ေဝဒနာက်န္ တျမည့္ျမည့္အေဆြးေတြနဲ႔၊
မေရရာျပန္ တေစ့ေစ့ေတြးေတာ့မွ၊
(အခ်စ္ရယ္ … ) တေန႔ထက္တေန႔ ေဝး … ။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
တစ္ခါတုန္းက ေနရာေဟာင္း – ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း) Share 1
အုတ္ခဲရင့္နီ၊ လက္ဖက္ရည္ခြက္၊
အေပၚမ်က္ႏွာ၊ ဆီေငြ႕ျဖာတင္း၊
ေဆးျပာခ်င္းစပ္၊ စကားျဖတ္ခက္၊
ေန႔ရက္မ်ားစြာ၊ အနာဂတ္ေလ၊
မေရရာလည္း၊ ဝမ္းမနည္းေသး၊
ေဆြးေႏြးျငင္းခံု၊ ဆံုၾကေတြ႔ၾက၊
ကာလေလးေတြ။
အင္းလ်ားရတနာ၊ မာလာသီရိ၊
ရင္ခုန္ၾကည့္မ်ား၊ တြယ္ျငိတပ္မက္၊
စိတ္စက္မျငိမ္၊ ပါလာခ်ိန္တို႔၊
ၫိႈ႕ယူဖမ္းစား၊ ညေနမ်ားစြာ၊
“ျမနနၵာ”…
ဂီတာ တေယာ၊ လြမ္းေမာႏြဲ႕လ်၊
ၿမိဳ႕မေတးသြား၊ စည္းဝါးသံစဥ္၊
ညဥ့္ရင္ခြင္တြင္၊ ပဲ့တင္လႊမ္းပတ္၊
ေမွာင္ရိပ္စပ္က၊ မတ္တပ္နားဆင္၊
မျမင္႐ိုးရိပ္၊ ၾကည္နူးစိတ္ျဖစ္၊
ႏွင္းဖိတ္စက္လက္၊ ေရာင္နီအက္မွ၊
ႏႈတ္ဆက္ျပန္လာ၊ ရတနာ အင္းလ်ား၊
ညမ်ားအသေခ်ၤ။
က်န္ခဲ့ျပီေလ၊
ဖိတ္စင္ေၾကမြ၊ ျပန္မရေတာ့၊
ညမ်ားေန႔မ်ား၊ စားဝတ္ေနမႈ၊
သိပ္သည္းထုေအာက္၊ မြန္းနစ္ေပ်ာက္ရွ
ညေနတေစာင္း၊ သံုးဘီးေမာင္းရင္း
ေက်ာင္းဖြင့္စမွာ၊ ရတနာကို၊
တစ္ခါေရာက္တယ္ သူငယ္ခ်င္း …။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
သမုဒယေက်ာင္း
အတူဆံု၊
တစ္အူတံု တစ္ကယ္မဆင္းၾကေပမယ့္၊
သူငယ္ခ်င္းဘဝနဲ႔၊
ငယ္စာရင္းက … အတန္းေဖၚ။
ျပန္မလြမ္းၿပီလား၊
ေက်ာင္းခန္းမွာ စာအတူသင္၊
ေက်ာင္းျပင္မွာ စာအတူက်က္၊
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အစပ်ိဳးရင္း၊
“ဘဝပ်ိဳးခင္း” ဆိုတဲ့ သည္ေက်ာင္းေတာ္။
သည္ေက်ာင္းမွာ ဘဝကိုစ၊
သည္ေက်ာင္းမွာ ဘဝကို ထုဆစ္၊
ႏုမ်စ္သူေတြပံုေလာင္း၊
ေလာကရဲ့ေကာင္းက်ိဳး
“အေကာင္း” … “အဆိုး” … “ဓမၼ” .. “အဓမၼ” .. ေဝခြဲ၊
အေနရဲစို႔ … မွန္းရည္ေမွ်ာ္၊
တစ္လမ္းစီေနာ္ …
(ႀကီးေတာ့) … တို႔တေတြကြဲ။
ဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔၊
တခါကတပည့္ေတြ ကံမကုန္လို႔၊
ျပန္အဆံု ေပ်ာ္စရာႀကီးေပပဲ၊
တပည့္ေတြလဲ (လည္း) ဆံပင္ျဖဴ၊
အသြင္မတူ ဇရာဖက္၊
အသက္ေတြ အရြယ္ရေပမယ့္၊
ငယ္ဘဝ စာသင္ခန္းကို၊
ဘာျမင္ျမင္ အကုန္လြမ္းတာပဲ၊
ခံုတန္းမွာ ငယ္အရိပ္ေတြက၊
ငယ္စိတ္ဝင္ အမွတ္တရေတြနဲ႔၊
ျဖတ္မရေအာင္ … အခုဘဝ .. အႏုသယ … ဝဲမွာ၊
(သူငယ္ခ်င္းရယ္ …) သမုဒယနဲ႔စြဲ။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
Saturday, August 7, 2010
Friday, August 6, 2010
Thursday, August 5, 2010
လူ – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ပန္းတစ္ဖူးကို၊ ခူး၍ေက်နပ္
ေလာဘသတ္ခိုက္ ………
ေရွ႕မွာတပြင္႔၊ လြယ္လင္႔တကူ
ယူ၍ရခိုက္၊ ခူးလိုက္မိျပန္ …………….
ျပန္မွျပန္မွ၊ သတိရေန
ေျခကမလွည္႔၊ တည့္တည့္စိုက္စိုက္
လိုက္ေနမိျပန္၊ ပန္းမွာတစ္ဖူး
ခူးၿပီးတစ္ရာ၊ အခြင္႔သာခိုက္
ရရာအားလံုးဆြတ္ခ်င္သူ….
လက္ထဲျခင္းထဲ၊ ျပန္႔က်ဲျပည္႔သိပ္
စိတ္မတင္းတိမ္၊ အိမ္မျပန္ေသး
ခပ္ေဝးေဝးက၊ ေဖြးေဖြးပန္းေတြ
မက္ေမာေနျပန္၊ လွည္႔မျပန္မိ….
ပင္လယ္ေရေနာက္၊ မခန္းေျခာက္လည္း
တစ္ေယာက္ထဲသာ ေသာက္ခ်င္သည္ ………
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
လူ – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ပန္းတစ္ဖူးကို၊ ခူး၍ေက်နပ္
ေလာဘသတ္ခိုက္ ………
ေရွ႕မွာတပြင္႔၊ လြယ္လင္႔တကူ
ယူ၍ရခိုက္၊ ခူးလိုက္မိျပန္ …………….
ျပန္မွျပန္မွ၊ သတိရေန
ေျခကမလွည္႔၊ တည့္တည့္စိုက္စိုက္
လိုက္ေနမိျပန္၊ ပန္းမွာတစ္ဖူး
ခူးၿပီးတစ္ရာ၊ အခြင္႔သာခိုက္
ရရာအားလံုးဆြတ္ခ်င္သူ….
လက္ထဲျခင္းထဲ၊ ျပန္႔က်ဲျပည္႔သိပ္
စိတ္မတင္းတိမ္၊ အိမ္မျပန္ေသး
ခပ္ေဝးေဝးက၊ ေဖြးေဖြးပန္းေတြ
မက္ေမာေနျပန္၊ လွည္႔မျပန္မိ….
ပင္လယ္ေရေနာက္၊ မခန္းေျခာက္လည္း
တစ္ေယာက္ထဲသာ ေသာက္ခ်င္သည္ ………
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)